Ένα σημαντικό μέρος των Ελλήνων που
εγκαταστάθηκαν στην Αφρική, καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ου
αιώνα, στράφηκε προς το χώρο του εμπορίου.
Τα περίφημα «ελληνικά παντοπωλεία», μέσω της διατήρησης
υποκαταστημάτων σε απομακρυσμένα σημεία στην ενδοχώρα, κατάφεραν να
δημιουργήσουν μια στενή σχέση με τους τοπικούς παραγωγούς με αποτέλεσμα να
αποκτήσουν το μονοπώλιο διακίνησης ορισμένων αγαθών. Ως εκ τούτου, πολλές φορές
ξεπερνούσαν σε κύκλο εργασιών παρόμοιες επιχειρήσεις που άνηκαν σε μέλη της
αποικιοκρατικής τάξης, που αν και κατείχαν την πολιτική εξουσία και τον έλεγχο
των πρώτων υλών, πολύ δύσκολα δρούσαν μακριά από την πρωτεύουσα της αποικίας.
Το χαρακτηριστικό ελληνικό παντοπωλείο που βλέπουμε παρακάτω ξεκίνησε την λειτουργία του το 1913 στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου και άνηκε στον Θεόδωρο Σάββα, ο οποίος έφυγε από την Λέσβο για να "κυνηγήσει" την τύχη του στην Β. Αφρική.
Ο Θ. Σάββας μαζί με άλλους Έλληνες
μπροστά από το πρώτο μαγαζί του στην Καζαμπλάνκα το 1913, όπου δεσπόζει η
ελληνική σημαία (Αρχείο Τάκη Σάββα)