Η εγκατάσταση των πρώτων Ελλήνων στο Μαρόκο χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα και αφορά στη συντριπτική τους πλειοψηφία άτομα που έφυγαν από τη Λέσβο. Αρχικά η πλειοψηφία των Ελλήνων κατοικούσε στη Casablanca, όπου το 1917 καταγράφονται 400 άτομα. Σταδιακά, οι Έλληνες αποφάσισαν να κινηθούν προς το εσωτερικό και εγκαταστάθηκαν ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα σημεία της χώρας, όπως η πόλη Ouarzazate στα νότια, δίπλα στην έρημο Σαχάρα.
Μερικοί από τους πρωτοπόρους ήταν οι Εμμανουήλ Μανωλιός, Παναγιώτης Αντωνίου και Γραμματική Μανωλιού από το Πλωμάρι , ο Δημήτρης Κατρακάζος από τη Λήμνο και οι Αντώνης Ρείσης, Δημήτρης Βοσνέκης και Ε. Λινάρης.
